Czytelni Głównej MBP odbyło się spotkanie z polskim pisarzem i publicystą, laureatem nagrody literackiej im. Janusza A. Zajdla za rok 2002.
Andrzej Pilipiuk ur. w 1974, z wykształcenia archeolog, z zamiłowania pisarz, publicysta, niezależny historyk i poszukiwacz meteorytów. Pisarzem postanowił zostać w trzynastej wiośnie życia, przez kolejne dziewięć lat ciężką pracą samokształceniową zdobywał umiejętności niezbędne w tym fachu. Jak go podsumował jeden z czytelników, „najwybitniejszy piewca wsi polskiej od czasów Reymonta”.
Debiutował w 1996 roku na łamach „Fenixa” opowiadaniem Hiena — otwierającym cykl opowieści o losach i przygodach Jakuba Wędrowycza, plugawego degenerata, bimbrownika i egzorcysty. W ciągu ostatnich pięciu lat powstało przeszło 60 utworów powiązanych postacią tego bohatera, które przyniosły Andrzejowi sławę oraz uznanie czytelników w Polsce i Czechach. Zostały one zebrane w czterech zbiorach: Kroniki Jakuba Wędrowycza, Czarownik Iwanow, Weźmisz czarno kure…, Zagadka Kuby Rozpruwacza.
W 2003 roku ukazała się powieść o alchemiku Sędziwoju, kuzynkach Kruszewskich i księżniczce Monice, zatytułowana Kuzynki. Rok później czytelnicy mogli ponownie spotkać się z czwórką niezwykłych bohaterów w Księżniczce.
Siedmiokrotnie nominowany do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla: za powieść Kuzynki (2003) oraz za opowiadania: Ostatnia posługa (1997), Hochsztapler (1998), Kuzynki (nagrodzone, 2002), Jakub Wędrowycz i siedmiu krasnoludków (2003), Księżniczka (2003), Mars 1899r. (2003)